آیا تا به حال احساس کرده اید که چیزی کم است، اما نمی‌توانید انگشت خود را روی آن بگذارید؟ آیا تا به حال فکر عجیبی به ذهن شما خطور کرده است که «چیزی بیشتر»، وجود دارد، اما در تعجب مانده اید که آن چیست؟ آیا از جنبه «معنوی» خود آگاه هستید، اما هم چنان در جستجوی معنای آن هستید؟

تصور کنید اگر می‌دانستید که این «چیزی بیشتر» عمیقاً در زندگی شما نقش داشته است، زندگی شما چگونه خواهد بود.

روند تفسیر کتاب‌های مقدس بسیار شبیه به تفسیر کتاب‌های دیگری است که می‌خوانیم و معنای متن را زیر سوال می‌بریم. ما به دنبال سرنخ‌هایی می‌گردیم که ما را به سمت معنا هدایت می‌کند. با این حال، کتاب مقدس شبیه هیچ کتابی نیست که ممکن است در کتاب فروشی‌های امروزی پیدا کنیم. کتاب مقدس متفاوت است زیرا یک سند باستانی است که در اصل به زبان‌های مختلف نوشته شده است. این منعکس کننده ی عناصر فرهنگ، جغرافیا، تاریخ، سیاست و آداب و رسوم چندوجهی در جهان است. علاوه بر این، کتاب‌های مقدس از بسیاری از انواع ادبیات، از جمله داستان، شعر، ترانه، ضرب المثل، تمثیل، پیشگویی و اسطوره ها، تشکیل شده است.

آیا معنایی در یک متن مقدس وجود دارد؟ یا این معنا بیشتر به این موضوع مربوط می‌شود که چه کسی می‌خواند یا چگونه می‌خواند؟ آیا دکترین هرمنوتیک چیزی برای کمک به بحث در مورد اسطوره، تفسیر، نظریه ادبی و پست مدرنیته دارد؟ این‌ها سؤالاتی هستند که برای مطالعات الهیات معاصر اهمیتی حیاتی دارند.

قصد نویسنده و معنای تحت اللفظی آن، بازیابی تمایز بین معنا و اهمیت از نظر لفظ و روح، و تصویر خواننده به‌عنوان یک شهیدی که شهادت به چیزی غیر از خود می‌دهد.

هرمنوتیک یک مارپیچ لابیرینت از متن به بافت است - حرکتی بین افق متن، افق خواننده و افق رویداد که به سمت معنای مورد نظر متن و اهمیت آن برای امروز نزدیک‌تر می‌شود.

بحران پست مدرن در هرمنوتیک - «بی باوری نسبت به معنا»، یک شک عمیق در مورد امکان تفسیر صحیح، اساساً بحرانی در الهیات است که ناشی از دیدگاه‌های ناشی از خدایان و اعلام «مرگ» خداوند است.

در این کتاب به چهره‌های مختلفی از جنبش سنت هرمنوتیکی، از جمله شلایرماخر، دیلتای، هایدگر، گادامر، ریکور و... که بر پایه ی موضوعاتی هم چون زبان، حقیقت، نسبی گرایی، تاریخ و درگیر شدن هرمنوتیک با رشته‌های مرکزی همانند ادبیات، مذهب، نژاد و جنسیت و هنر، هم چنین در فلسفه‌های جهانی از جمله اندیشه آسیایی، اسلامی و یهودیت و چالش‌ها و بحث‌های هرمنوتیکی، درباره ی نظریه انتقادی، ساختارگرایی و پدیدارشناسی پرداخته شده است.

روش‌هایی که در آن ساختارشکنی و انتقاد رادیکال خواننده - پاسخ مفاهیم سنتی نویسنده، متن و خواندن را «لغو» و به چالش می‌کشد. به طور انتقادی کارهای دریدا، رورتی، گادامر و ریکور، در میان دیگران، به تحلیل متون و فرآیند فهم به عنوان ابزاری برای نقد اجتماعی و فلسفی تأکید دارند؛ که تأثیر مخرب «ظن هرمنوتیک» پست مدرن را بر مطالعات الهیاتی نشان می‌دهد.